ای آدمها که بر ساحل نشسته اید ؟ شادو خندانید/نان صنعتی بر سفره! بهترین جامه برتن دارید/
یک نفر دارد زیر شکنجه جان می دهد/حکم اعدامش در دست ماست/ ما که از سیاست پیرو سیاست مدارانیم !/
سینش را صاد میدانیم/از اختیار اختیاری نداریم/یک نفر دارد بیهوده می کند جان قربان/آن زمان که برسر قدرت درنزائید/
درچه حال گویم یکی مرگ بر گلویش سنگینی می کند/کاش گلوی عزیزانتان بود!وای وای براین بیهوده زیستن/
ننگ جان دادن انسانها برما مبارک .... نیما یوشیج روحت شاد اگه زنده بودی این شعرو ازمن بهتر می گفتی
نویسنده: فرزند ایران ساعت 4:45 عصر روز جمعه 88 اسفند 7