ای کاش می شد همه اونایی که وبلاگ می نویسن و همه اونایی که به وبلاگا سر می زنن به جای اینکه بگردن ببینن کی مخالف کی موافق (بعد به اونایی که موافقن آفرین بگن و به اونایی که مخالفن یا فحش و دری وری بگن یا مسخرشون کنن یا تحریمشون کنن) به این فکر می کردیم که ما همه ایرانی هستیم و داریم توی یک کشور زندگی می کنیم. کاش به این نکته توجه می کردیم که درسته عقایدمون با هم یکی نیست ولی همدیگه رو دوست داریم. بیاییم همدیگه رو به خاطر اینکه فلان عقیده سیاسی مون با فلان نظر سیاسی یکی دیگه نمی خونه و هماهنگ نیست هی لعن و نفرین نکنیم. بیایم به جای سیاه و سفید دیدن دنیا رنگی ببینیمش. فکر نکنیم چون فلانی با من هم نظر و هم عقیده نبود پس رنگش سیاهه و باید انداختش دور.

ما همه انسانیم ما همه ایرانی هستیم بیایم همدیگه رو دوست داشته باشیم و به هم احترام بذاریم. خودمون رو از لذت دوست داشتن محروم نکنیم. لذت دوست داشتن ده ها برابر بیشتر از تنفره. یک بار امتحان کنید.

صد بار بدی کردی و دیدی ثمرش را

خوبی چه بدی داشت که یک بار نکردی؟