ادامه مطلب...

سرگشته انتظار

امروز عطش ظهور بر لب‏هاى همه ما، جهان را کویرى کرده است. این ثانیه‏هاى آخر چه سخت مى‏گذرد و این لحظه‏هاى آخر انتظار چه کُند عبور مى‏کند، و چه شیرین است این لحظه‏ها، و عشق یعنى همین؛ یعنى استشمام عطر خوش گلى که در همین نزدیکى است و شنیدن فریادى که حق را مى‏خواند.
مى‏دانم لحظه آمدنت نزدیک است و من هیچ ندارم که به تو هدیه کنم. تنها سرگشته توام و نمى‏دانم سرگشتگى‏ام عشق است یا نه؟ اما هر چه هست مرا به دنبال تو مى‏کشاند. از ابر مهربانى توست که سرسبز مانده‏ام و با خود هزاران بار گفته‏ام که باران نگاهت چه مى‏کند با این کویر دلم! این بیمار را تو باید درمان کنى. با یک نگاه بیا و بیا نظرى کن. مى‏خواهم خاک راه تو باشم. بیا و مپرس این خاک، زیر پاى پادشاه جهان چه مى‏کند؟ تو خواهى آمد و هر چه هست از وجود تو سرسبز خواهد شد.
تو خواهى آمد. اى همیشه غایب! اى همیشه حاضر! آن روز ما در کجا خواهیم بود؟ دلمرده و پریشان در گوشه خانه، یا شادمان از دیدار تو در دروازه شهر، نمى‏دانیم.
نکند تو بیایى و ما فرسنگ‏ها با تو فاصله داشته باشیم. نکند تو بیایى و این چشم‏هاى گریان قامت بلند تو را نبینند.

این دل من غریب

 شکایت از دل دیوانه کردن مردمی خواهد        می عشلاق راپیمانه کردن مرد می خواهد

من از روز ازل درکنج این بیغوله می خفتم       ولیکن موررابی خانه کردن مرد می خواهد

توای خسرو که برفرهاد راه عشق رابستی       بدان این بیستون کاشانه کردن مردمی خواهد

کلیمی ,مسیحی ومسلمان شکر می گویند          کلیسا, کعبه رابتخانه کردن مرد می خواهد

تواز معبودخودباگریه بخشش را طلب کردی      ولی معبود رادردانه کردن مرد می خواهد

رکوع وسجده درمحراب مسجد سهل می باشد     قنوتی رادراین میخانه کردن مردمی خواهد